Historia Parafii i Obrazu

Dzieje parafii w Dąbrówce Kościelnej

sięgają XIII wieku, jednak znana jest w Wielkopolsce i poza jej granicami dzięki Matce Najświętszej. Dane historyczne dotyczące początków kultu i pochodzenia Obrazu są niezwykle skromne. Mówią one jedynie, że pod koniec XVII wieku w kościele dąbrowieckim istniał obraz Matki Bożej, który uważany był za cudowny.

Ustna tradycja, która jest żywa do dziś uzupełnia te informacje mówiąc, że Obraz ten miał pierwotnie znajdować się w pobliżu kościoła na rosnącym przy drodze dębie. Zaczął on nagle jaśnieć niezwykłym światłem i blaskiem, który we dnie i w nocy nie ustawał. Wiadomość o tym niezwykłym zjawisku szybko się rozeszła, a ludzka pobożność i ciekawość pobudzała wielu do nawiedzenia tego miejsca. W istocie okazało się ono szczególnym. Skarbiec kościelny tej parafii w 1710 r. zawierał ponad 100 srebrnych tablic, tyleż samo wotów wyobrażających serca, ręce…, złote pierścionki, krzyżyki – sam obraz zdobiło 220 wotów. W 50 lat później hrabina Bojanowska przystroiła jeszcze Cudowny Wizerunek srebrno-złotą sukienką. Te odznaki ludzkiej wdzięczności za otrzymane łaski i niezwykłe wydarzenia związane z obrazem odnotowywane były w specjalnej księdze istniejącej przy parafii od 1686 r. Niestety zapiski te przetrwały jedynie do czasu ostatniej wojny.

Kościół

  Podupadły kościół nie był odpowiednim miejscem dla Cudownego Obrazu. dlatego w 1726 r. został rozebrany, a na jego miejscu postawiono nową i większą świątynię. 23 czerwca 1774 r. w czasie burzy na skutek uderzenia pioruna kościół spłonął. W trzy lata później kolejną świątynię, także drewnianą i w kształcie podobną do poprzedniej wybudował archidiakon i oficjał gnieźnieński Leon Morawski. Sanktuarium służyło wiernym do 1925 r. W nocy z 9 na 10 października żywioł ognia doszczętnie zniszczył to święte miejsce wraz z Obrazem. Ostatnie – czwarte z kolei sanktuarium zaczęto wznosić w latach międzywojennych. Do wybuchu wojny surowy stan budynku zdołano przykryć dachem i wybudować wieże. Powojenni duszpasterze kontynuowali prace, by przywrócić temu miejscu dawny splendor i należną cześć Bogu oraz Matce Najświętszej.

Obraz

Bolesne doświadczenia nie pozwoliły przetrwać pierwotnemu Wizerunkowi Matki Dąbrowieckiej, który znajdował się w kościele przynajmniej od schyłku XVII wieku. Jest niewiadomą czy Obraz spłonął w czasie pierwszego pożaru, czy podczas drugiej klęski żywiołu w 1925 r.
Od czasu spalenia Obrazu sporządzono kilka jego kopii. Pierwsza znajdowała się w Dąbrówce od 1927 r. do czasów wojny. Ówczesny proboszcz z obawy przed okupantem wywiózł ją w okolice Kutna. Jednak w czasie działań wojennych dom, w którym była przechowywana, został trafiony i zniszczony wraz z obrazem.
Niemcy ścięli zabytkowy dąb na którym, jak mówi tradycja jaśniał nadzwyczajnym blaskiem obraz Matki Najświętszej.
Po zakończeniu wojny, na podstawie zachowanej ikonografii, wykonano kolejną kopię. Dzieła tego dokonał Edmund Szyfter z Poznania. Obecnie znajduje się ona w kaplicy i jest uroczyście wynoszona w czasie uroczystości Odpustowych odbywających się we wrześniu każdego roku.

W roku 1956 sporządzono nową kopię Obrazu, która została wykonana przez artystę malarza profesora Leonarda Torwirta z Torunia. 15 czerwca 1969 r. Obraz Matki Boskiej Dąbrowieckiej został uroczyście przyozdobiony koronami papieskimi przez Prymasa Tysiąclecia, Sługę Bożego, Stefana Kardynała Wyszyńskiego i Abpa Metropolitę Poznańskiego Antoniego Baraniaka. Uroczystość ta zgromadziła około 30 tysięcy wiernych.
Kolejne bolesne doświadczenie tego miejsca i Wizerunku miało miejsce w 1989 r. gdy włamano się do Sanktuarium i dokonano kradzieży sukienki z koronami w srebrze pozłacanej i przyozdobionej szlachetnymi kamieniami, wielu wartościowych wotów, a także koron zerwanych z Cudownego Obrazu.
Rekoronacja Obrazu Pani Dąbrowieckiej odbyła się 26 czerwca 1994 r. z udziałem Nuncjusza Apostolskiego Józefa Kowalczyka, Abpa Gnieźnieńskiego Henryka Muszyńskiego, Metropolity Szczecińsko-Kamieńskiego Mariana Przykuckiego, licznego duchowieństwa i wiernych. Co roku we wrześniu, w sobotę i niedzielę po 8 września ma miejsce uroczystość Odpustu. Wtedy ta niewielka wieś nawiedzana jest przez tysiące pielgrzymów. Ich obecność, jak i pielgrzymki przybywające w ciągu roku świadczą, że kult Matki Pocieszenia w Dąbrówce Kościelnej, mimo złożonych kolei losów, jest wciąż bardzo żywy.